ကဗ်ာဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ
ကာမ ရာဂကို ေမ်ာ့လို စုပ္ၾကသူေတြ။
ေလာကၾကီးကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ ဘီယာျမႇဳပ္လို
တဖြားဖြားထေနသူေတြ။
မဟာက႐ုဏာရွင္ၾကီးေတြ။ အႏိႈင္းမဲ့ ေမတၱာရွင္ၾကီးေတြ။
ေတာ္လွန္ေရး သမားၾကီးေတြ။ ဆရာ့ ဆရာၾကီးေတြ။
သခၤါရနဲ႕ သိပ္နီးတဲ့ တရားသမားၾကီးေတြ။
သူမ်ားဟာပဲ
လိုခ်င္တတ္သူေတြ။
ဘာသာစကားနဲ႕
ဘာသာတရား မကြဲျပားသူေတြ။
တေယာက္အသုဘ
တေယာက္လွည့္တက္ေနသူေတြ။
လာ၊ မလာ အေၾကာင္းျပန္ဆိုတဲ့ ဖိတ္စာပို႕ရင္
လာမယ္လည္းမေျပာ၊
မလာဘူးလည္း မဆို လွ်စ္လ်ဴ႐ႉလိုက္တဲ့ဟာေတြ။
ပါးပါးေလး လွီးျပီး၊ အတုံးလိုက္ အတစ္လိုက္
ထည့္တတ္သူေတြ။
ပိုင္ေအာင္ခ်ည္ ႐ိုက္၊ ေသမေသ အေသအခ်ာ တုတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ တို႕ ၾကည့္ျပီးမွ
ပလိုင္းထဲ ေကာက္ထည့္ရဲသူေတြ။
ဗူးသီး သီးရင္ အရီးေတာ္ဖို႕ အသင့္ရွိသူေတြ။
ဆယ္ႏွစ္ ဆယ္မိုး ႏွပ္ထားတာေတြကို ေမ့ေနတတ္သူေတြ။
ေသး နထင္
ေရာက္ေနသူေတြ။
ေျမေပြးရဲ့ ခါးပိုက္ေထာင္ထဲက ေျမြေပြးေတြ။
တလြဲဆန္ပင္ေကာင္း၊ လက္ေမာင္း နားေတာင္းပန္သူေတြ။
ေဆးမွင္ေၾကာင္ထိုးအပ္နဲ႕ေပါက္ရင္ ဘယ္ေလာက္နာနာ
ခံႏိုင္ျပီး
ဆံပင္ညွပ္ရမွာက် ေသမေလာက္ေၾကာက္သူေတြ။
ေလာကၾကီးကိုထမ္းပိုးထားျပီး မိသားစုတာဝန္မေၾကသူေတြ။
ကြၽန္စနစ္ကို ဆန္႕က်င္တဲ့ ကမ္ပိန္းကို ဦးေဆာင္ျပီး
ခိုင္းေကာင္းသူကို တျပားမွ မေပးဘဲ စြတ္ခိုင္းသူေတြ။
အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးအတြက္ အိမ္ကမိန္းမကို
မွန္မွန္ ပညာေပးသူေတြ။
ေဘာ္ဒီဆိုတဲ့စာလုံးကို ျမန္မာလို စာလုံးေပါင္းမွန္ဖို႕
အဂၤလိပ္အဘိဓာန္နဲ႕ အရင္တိုက္ခ်င္သူေတြ။
ကဗ်ာအရာမွာ
ျပီးေျမာက္ရင္ တျခားဘာလုပ္လုပ္ ျပီးေျမာက္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဆရာဝန္
ကဗ်ာဆရာ၊ အိမ္ရွင္မ ကဗ်ာဆရာ၊ ပြဲစား ကဗ်ာဆရာ၊
႐ုပ္ရွင္သမား ကဗ်ာဆရာ၊ ေဘာလုံးသမား ကဗ်ာဆရာ၊
ေဘာစိ ကဗ်ာဆရာ၊
ေဝဒနာရွင္ ကဗ်ာဆရာ၊ ထုတ္ေဝသူ ကဗ်ာဆရာ၊
အံဆြဲအတြက္ပဲ ေရးတဲ့ ကဗ်ာဆရာ၊ ဂီတပညာရွင္ ကဗ်ာဆရာ၊
စၾကာဝဠာက ဩခ်ရတဲ့ ကဗ်ာဆရာ၊ ေၾကျငာေရးစားတဲ့
ကဗ်ာဆရာ၊
ပ႐ိုဖက္ဆာ ကဗ်ာဆရာ၊ ႏိုင္ငံေရးသမား ကဗ်ာဆရာေတြ
ေအာင္ျမင္တာ။
ေတြ႕ရခဲတာက ကဗ်ာဆရာ ကဗ်ာဆရာ။
မရွိသေလာက္ကို ရွားတာက ကဗ်ာဆရာ့ ကဗ်ာဆရာ။
အဲဒီထဲမွာ တခ်ိဳ႕ေတြက တက္ႂကြပံုမ်ား၊ လူရည္လည္ပံုမ်ား
ဂ်က္ပန္ကာထိပ္မွာ တို႕
ထားတဲ့ ထုံးစက္က အဘေခၚရ။
မီးျပတ္သြားလို႕ ငုတ္တုပ္ေမ့ေနမွ အဲဒီလိုဆရာမ်ိဳးကို
ဖမ္းမိတာ။
တခ်ိဳ႕ က်ေတာ့ အ တာလား၊ လူေၾကာက္တာလား၊
အပ်င္းထူတာလား မသိ၊
သူ႕ ျခံထဲက သရက္ေတာင္ ေႂကြသီးပဲ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ေကာက္စားတတ္။
အဲဒီဆရာမ်ိဳးကို ဖူးခ်င္ရင္ အရက္ပုလင္းနဲ႕ သူ႕ အိမ္ကိုသြားပါ။
No comments:
Post a Comment